Ak Partinin iktidara ilk gelişinde bir sözü vardı.

“İlk ve orta öğretimde ders kitapları öğrencilere ücretsiz dağıtılacaktır.”

Bizim nesil yokluk nedir iyi bilir.

Ders kitapları abiden kardeşe miras kalacağından, kardeş yoksa çevredeki tanıdıkların çocuklarına verileceğinden, kitaplar kaplanır, içleri temiz tutulur ve sayfalarına bir şey yazılmazdı.

Sadece müfredatın değiştirdiği yeni kitapları alabilmek için sabahtan IPHONE kuyruğuna girer gibi sıraya girerdik.

Hal böyle iken ve bu kuyruklara tanık olmuş biri olarak Ak Parti'nin bedava kitap vaadine inanmamıştım ama gerçek oldu.

Aradan yirmi yıl geçti.

Bir arkadaşım özel okula yazdırdığı çocuğunun okul taksitlerini nasıl ödeyeceğine ek olarak servis ücretini düşünürken, okuldan kayıt haricinde bir de binlerce lira kitap parası istendiğini söyledi.

Verdin verdin!

Veremezsen eziksin!

Biz ezilmeye alıştık ama okuluna yüzbinlerce lira ödediğim çocuğum ezilecek dedi.

Kimse kusura bakmasın bunun adı soygundur.

Hatta kağıdın ithal edildiği ve telefonlara, tabletlere her türlü aplikasyonun yüklendiği bir ülkede israftır.

Romanlar, şiirler, hikayeler, anılar varsın kağıtlara yazılsın ama böyle bir ders kitabı fiyatı olmaz.

Bu özel okulların bütçeleri mutlaka denetlenmelidir.

Mesela öğrencilerden adım başı para isteyen ama öğretmenine asgari ücret ödeyen bir okulun ruhsatı iptal edilmelidir.

Ay sonunu getiremeyen öğretilmiş çaresizlik sendromu yaşayan öğretmen öğrencilerine hiçb,r şey veremez.

Hatta sözleşme düzeni ile asgari ücretin altında para ödeyen özel okullar olduğunu duyuyoruz.

Öğretimin hormonlu kanatlı yetiştiriciliğinden farklı olduğunu bilmeyenlerin makbul okul sahibi olmasını yadırgıyorum.

Bizler servis nedir bilmezdik.

Acıktığımızda teneffüste eve koşar ve peynir ekmekle açlığımızı bastırırdık.

Çünkü biz ilk ve orta öğretimi mahallemizdeki okullarda okuduk.

Öğretmenden korkmazdık ama onlara esas duruşta selam verebilmek için yolunu gözlerdik.

Okulda kulağımız çekildiğini, bir de evde çekilmesin diye asla söylemezdik.

Oynardık zıplardık ama büyük yaramazlıklar yapmazdık.

Herkes çocuğunu kendi mahallesindeki okula yazdırsa ve okula da gücünün yettiği kadar ya da özel okul taksidinin yüzde 10 nu yılda bir kez gönüllü bağış olarak verse var ya!

Bütün okullar pırıl pırıl olur en önemlisi çocuklarımızın serviste yolda kaybedeceği zaman onlara kazandırılır.

Tabi ki; sadece para vermek yetmez, okul aile birliğinde görev alacaksın, almasan da verdiğin parayı denetleyeceksin.

O bütçe ile yavrularımızın gittiği okul WC leri, koridorları tertemiz olur.

Ders almak gerekirse öğretmenlere bütçe ayrılır ve etüt yaptırılır.

Ama Anayasada ilk ve orta öğretim bedava yazıyor devletin görevi ben kuruş vermem diye inatlaşırsan, bedelini çocuğun öder.

Mutlu öğretmenlerin yetiştirdiği mutlu çocukların başaramayacağı şey yoktur.

Bu işler hayırlı işlerdir.

Özel okul fiyat terörürün önüne geçebilecek tek formül budur!